Op weg naar Melbourne

Vrijdagochtend, 15 februari, vertrokken we met z'n vieren richting Melbourne. De bedoeling was om 2 1/2 dag over de trip te doen met 2 tussenovernachtingen. De route die we wilden rijden, langs allerlei interessante zaken, zou zo'n 900 km. zijn. Op deze manier konden we rustig aan doen. Onderweg maakten we stops bij onde ander de brug over de River Murray, gebouwd in 1879. Het was de eerste overspanning over deze rivier. later reden we door uitgestrekte duingebieden, vlak langs de oceaan. In de duinen waren diverse zoutmeren, maar vanwege de hoge temperaturen en de droogte van de laatste tijd waren deze helemaal drooggevallen. Grote, witte zoutkorsten, soms ook lichtroze gekleurd, en ook dat had zijn charme. Rond het middaguur maakten we een stop in Kingston om te lunchen. Voor de deur stond een immens grote garnaal waar we natuurlijk mee op de foto moesten. Nog wat verder langs de kust en bij de plaats Robe gingen we het binnenland in, richting Mount Gambier. En hier kregen we toch nog een kans om zo'n prachtig blauw kratermeer te zien waar we in Nieuw-Zeeland de kans niet voor hebben gehad. Prachtige, intens blauwe kleur die overigens soms ook groen blijkt te worden. In Mount Gambier zouden we de eerste overnachting hebben. De volgende ochtend nog even rondgekeken in de stad en een voorbeeld gezien van de grotten waarvan een heel stelsel onder het complete gebied ligt, de meeste niet toegankelijk.

We vervolgden onze tocht via Nelson, dat was weer wat meer richting kust. We zouden vandaag immers de Great Ocean Road rijden, vlak langs de oceaan. En die was fantastisch. Het lijkt nog het meest op stukken van de Algarve maar dan veel groter en uitgestrekter. We hebben echt genoten van de prachtige uitzichten overal. Aan het eind van deze route besloten we op zoek te gaan naar een overnachtingsplaats. Het was naseizoen en we zouden wel wat vinden, dachten we. Bij de eerste pogingen konden we er nog wel om lachen met z'n vieren, maar toen zoetjesaan bleek dat het gewoon overal zo vol zat werden we wel een beetje wanhopig. Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk zijn we helemaal doorgereden tot in Melbourne, " want in een grote stad is in het weekend altijd plaats". Niet dus; er bleken diverse muziekfestivals te zijn in de omgeving waardoor alles ook helemaal was volgeboekt. Inmiddels was het 22.30 uur! Gelukkig waren de mensen van het hotel waar we stonden zo vriendelijk nog wat rond te bellen en zij vonden nog 2 studio's, een kwartiertje verder rijden. Uiteindelijk konden we dus om 23.00 aan de maaltijd en de wijn, die we ons goed lieten smaken.

Het voordeel van dit alles was dat we zondag maar 10 minuten hoefden te rijden naar de familie waar we vanaf dan 5 nachten zouden blijven: Arnoud's nichtje Michelle, haar man David en hun zoons Sam en Oliver. Na een gezamenlijke lunch bij hen namen we afscheid van Marlies en Lindsay, die doorreden naar Phillip Island om een paar dagen bij vrienden te zijn. We hebben een geweldige tijd bij hen gehad.