Regen, regen, regen

We hebben zo veel regen gehad dat onze cruise door de fjord uiteindelijk niet is doorgegaan. De weg naar het opstappunt (120 km.) was enkele dagen afgesloten door zeer onveilige situaties. We hebben geprobeerd om te boeken op een cruise in een andere fjord maar alles was al volgeboekt. Dan maar wat anders geprobeerd: de grotten met gloeiwormen! Niet dus: die hadden last van overstromingen en gingen daardoor niet door. De ondergrondse krachtcentrale dan? Nee, want daar moest je met een boot naar toe en vanwege de extreem hoge waterstanden voeren die niet. Gisteren dus een vrij saaie dag gehad. Een eindje gereden door de omgeving van Te Anau (foto: brug met hoog water) en verder veel gelezen. In alle kranten foto's en artikelen over de wateroverlast. Deze ochtend (vrijdag) een artikel in een krant over een auto in een ondergelopen dal en een stukje weggespoelde brug op de route die wij vandaag moesten rijden! Die bleek vlak bij ons vertrekpunt te zijn en was gelukkig al weer gerepareerd. Het was vandaag weer een stuk beter weer, dus gingen we goed gemutst op weg naar Queenstown. Na ruim een uur even een koffiestop bij een cafe langs de route. Heerlijk in de zon op het terras, wie doet ons wat! Komt ineens een jonge vrouw naar buiten, legt de krant met de foto van de auto op de overspoelde weg op de grond en maakt er een foto van. Wij schoten in de lach en zeiden dat wij diezelfde krantenfoto vanochtend ook op de foto hadden gezet. Toen keek ze ons aan en zei: "But it's my car on that picture!" Tja, da's even wat anders. We vroegen hoe het was afgelopen: The car died, zei ze, heel het electrische systeem was uitgevallen door het binnenstromende water. Maar zelf waren ze er wel op tijd uitgekomen.

Toen we in Queenstown waren aangekomen vonden we al snel een terras aan het meer waar we onder andere heerlijke oesters van Stewart Island hebben gegeten in de zon. Dan vergeet je alle voorgaande ellende al weer snel. Na het eten hebben we een boottocht over het meer gemaakt. Indrukwekkend, maar het mooiste plaatje vonden we toch wel de fietser die over het fietspad langs het meer reed. Als je dan nog niet gelooft dat het water hier in de meren ruim een meter hoger staat dan normaal weten wij het ook niet meer!