Ochtendexcursie naar de geisers van Tatio.

Deze zondagochtend werden we alweer héél vroeg opgehaald voor een tour naar de Tatiogeysers, het meemaken van de zonsopkomst daar en verder naar Vado Putana en Machuca. Om 4.30 uur reed de bus voor en nadat iedereen bij de diverse hotels was opgehaald kregen we wat uitleg over hoe de tour in elkaar stak. Het zou anderhalf uur duren voordat we er aankwamen dus iedereen werd geadviseerd om nog maar lekker wat te slapen. Dat viel in goede aarde want in een mum van tijd was het muisstil in de bus. In één lange rij reden tientallen grotere en kleinere bussen achter elkaar aan in dezelfde richting. Door de hier en daar slechte wegen werden we af en toe goed door elkaar geschud. Maar we hebben absoluut nog wel wat kunnen slapen. Aangekomen bij de ingang van het park kon iedereen nog naar het toilet gaan want ín het park was daar geen mogelijkheid voor. Daarna reden we nog een stuk door naar de parkeerplaats. Er bleken tientallen geisers te zijn maar omdat iedere groep een "eigen" plek kreeg aangewezen werden de vele bezoekers prima verdeeld over het hele terrein. Door de vele stoomvorming was er wel een waas van mist waardoor je niet alles heel duidelijk zag. En het goed op de foto zetten was helemaal moeilijk. Maar het was absoluut interessant.

Intussen begon achter een berg vandaan de zon op te komen. Mede door de stoom kreeg het gebied daardoor een zeer surrealistische uitstraling. Nadat hij helemaal achter de berg vandaan was gekomen liepen we in het licht terug naar de bus. De chauffeur had daar inmiddels voor de groep een ontbijtbuffet ingericht. Voor iedereen was er een broodje, een plak ham en een plak kaas. Verder een plak chocolade cake en een mok waarin dan weer thee, koffie of chocolademelk kon. Dat ging er uiteraard onderhand wel in. Na het opruimen reden we een stukje verder naar wat heetwaterbronnen. Voor geïnteresseerden was er de mogelijkheid om een kwartiertje erin te gaan. Langer werd niet aangeraden vanwege bacteriën die erin zaten èn de hoge temperatuur van het water. Wij kozen er voor gewoon wat rond te kijken en nog even in de steeds warmer wordende zon op temperatuur te komen. 's Ochtends was het steenkoud geweest op de hoogvlakte, deze keer zijn we tot 4300 meter hoogte gekomen. Met cocathee en cocablad hebben we alles weer onder controle weten te houden. Maar je merkt nu na een aantal dagen ook dat je lichaam zich begint aan te passen aan de situatie. Alles gaat wat makkelijker.

Nadat iedereen weer in de bus zat reden we door naar Vado Putana. Onderweg kwamen we ook langs moerassig gebied. Erg kleurrijk weer allemaal, heldergroene waterplanten, blauw water en ook de bergen liet zich van hun kleurige kant zien.  Er zaten vogels en volgens de gids ook veel insecten. We reden weer door en volgden een rivier waardoor ook water stroomde. Bij de volgende stop zagen we verschillende flamingo's en we kregen weer uitleg over de verschillen en de namen. Uiteraard ook veel vicuña's. 

Onderweg terug naar San Pedro maakten we nog een stop in het kleine plaatsje Machuca. Daar waren weer toiletten en een mogelijkheid om wat te eten te kopen voor de liefhebbers. En schattige, oorspronkelijke huizen, mooi om te zien. Uiteindelijk kwamen we kort na het middaguur weer terug. 

De middag hebben we besteed aan wat inhalen in dit blog want we liepen toch een dag of 3 achter. Maar intussen, na het posten van dit verhaal, nog maar één dag dus het begint weer goed te komen. Vandaag (dinsdag) hebben we alleen nog het verhaal van gisteren in te lopen. Morgen gaan we weer vliegen, na half 5 vliegen we eerst naar Santiago de Chile, aansluitend naar Buenos Aires waar we dan in een hotel bij de luchthaven overnachten. Donderdagochtend vroeg vliegen we door naar Bariloche in het Argentijnse merengebied tegen de grens met Chili aan. Daar blijven we dan weer een dag of 6. We proberen vóór vertrek morgen het verslag van maandag te maken zodat we helemaal bij zijn als we in het vliegtuig stappen.