De Perito Morenogletsjer; wat een indrukwekkende ervaring!

Vanochtend gingen we om 9 uur op weg. Nadat we El Calafate waren uitgereden kwamen we al snel in het steppelandschap terecht. Van heel Patagonië is 70 % van het land geel steppelandschap. Alleen maar geel gekleurd gras, geen bomen. Als je al wat bomen ziet zijn die aangeplant door bewoners van huizen die daar gebouwd zijn.  Vanuit de steppe rijd je, in de richtingvan het meer, langzaam het regenwoud in. En daar volgt al snel de toegang tot het Parque Nacional Los Glaciares. Kort na de entree waarschuwde onze reisleidster Augustina ons al voor een spectaculair moment wat zou gaan komen. En dat bleek de Mirador de los Susperos te zijn, een uitkijkplaats die ons een eerste blik gunde op de Perito Morenogletsjer.  Vanaf deze afstand ziezag het er allemaal niet zo héél erg spectaculair uit maar als je weet dat het deel van de gletsjer wat je van hieruit ziet 40 m. hoog is en dat de hele gletsjer 5 km. breed is en 20 km. diep dan spreekt dat toch wel tot de verbeelding!

Aangekomen bij de haven gingen we aan boord van een catamaran die ons tot dichtbij deze muur ging brengen. Deze eerste indrukken waren al geweldig. Regelmatig plonsden er stukken ijs naar beneden. En dat ging gepaard met veel herrie! Deze gletsjer is de enige in de wereld die nog net zo veel aangroeit als dat hij verliest. Dagelijks verdwijnt er aan de voorkant 2 meter ijs maar aan de achterkant groeit dat net zo hard weer aan. We kregen ruimschoots de tijd om alles goed te kunnen zien en ervaren en na een uur  gingen we weer van boord. Met de bus reden we vervolgens weer een stuk verder om via speciaal aangelegde platforms alles van nóg dichterbij te kunnen volgen.

In de bus had Augustina ons uitgelegd dat we goed moesten letten op wat er gebeurt. Als er ergens wat kleine brokken ijs naar beneden vallen en daarna nog een paar moet je juist dié plek in de gaten houden. Als je dan daarna meer geluiden gaat horen is het ijs aan het scheuren en breken en weet je zeker dat daar dan een groot stuk gaat afbreken. En recht voor ons gebeurde dat ook.  Die geluiden zijn echt groots en luid, niet te missen. Alleen gebeurt het dan toch zo onverwacht dat het niet lukt om er een foto van te maken.

Francesco Perito Moreno is degene die de gletsjer heeft ontdekt en zijn naam eraan heeft gegeven. In veel plaatsen zijn straten naar hem vernoemd!